بایدها و نبایدهای سزارین سگ | هر آنچه باید بدانید!

زایمان سزارین سگ یک روش جراحی است که برای خارج کردن توله‌ها از رحم انجام می‌شود. این روش معمولاً روشی اورژانسی برای زمانی است که زایمان طبیعی مشکل دارد. بیشتر سگ‌ها به‌سرعت بعد از این روش بهبود می‌یابند. با این‌ حال اگر سگ شما چندین ساعت قبل از انجام عمل جراحی زایمان داشته باشد، بهبودی او کندتر خواهد بود و به توجه و کمک بیشتری برای توله‌هایش نیاز دارد.

چه سگ‌هایی به سزارین نیاز دارند؟

عمل سزارین سگ به‌طور معمول انجام نمی‌شود و به‌ندرت اگر مشخص شود یک سگ باردار دارای لگن کوچک غیرطبیعی است، یا اگر مشکلات دیگری در طول بارداری سگ‌ها تشخیص داده شده باشد، ممکن است نیاز به سزارین باشد. اگر سگی قبلاً سزارین شده باشد و یک‌بار دیگر باید زایمان کند، نیاز به سزارین دیگری خواهد بود. در بیشتر موارد در صورتی که زایمان خیلی طولانی باشد، از سزارین به‌صورت اورژانسی استفاده می‌شود.

اشعه ایکس ممکن است نشان دهد هریک از توله‌سگ‌ها جمجمه بزرگی دارند یا در موقعیت‌های نامناسبی قرار دارند؛ در این صورت سزارین سگ انجام می‌شود. زایمان طولانی در سگ‌ها ارتباط نزدیکی با مرگ توله‌ها دارد. سزارین برای افزایش میزان بقای مادر و توله ضروری است. تیمی متشکل از یک جراح دامپزشک، یک متخصص بیهوشی و گروهی از پرستاران برای انجام سزارین سگ‌ها مورد نیاز است.

تمام ترشحات واژن قبل از زایمان باید شفاف باشد. اگر سبزرنگ باشد به این معناست که توله از دیواره رحم جدا شده است. اگر قبل از زایمان ترشح مایل به سبز یا سیاه مایل به سبز رخ دهد، می‌تواند نشان‌دهنده مرده بودن یک یا چند جنین باشد. در این صورت باید حیوان توسط دامپزشک معاینه شود تا مشخص گردد آیا بقیه توله‌ها زنده هستند یا خیر، اما به‌طورکلی ترشح سبزرنگ نشان‌دهنده نیاز سگ به سزارین است؛ به‌خصوص اگر قبل از موعد زایمان او باشد.

خطرات و عوارض جانبی سزارین برای سگ

گفتیم سزارین سگ در مقایسه با زایمان‌های طولانی و سخت سبب بقای مادر و نوزاد می‌شود. در این صورت راه‌حل دیگری برای زمان اورژانسی وجود ندارد. بیشتر سزارین‌ها موفقیت‌آمیز هستند، اگرچه میزان بقای توله‌سگ کمتر از بقای مادر است.

باید گفت خطر کلی این جراحی بسیار کم است. خطرات عمده عبارت‌اند از بیهوشی عمومی، خونریزی (خونریزی)، عفونت (پریتونیت)، عفونت بعد از عمل و شکستگی زخم (شکستگی استخوان در سگ) روی محل برش، اما به‌طورکلی عوارض آن کم است، ولی عوارض جدی آن می‌تواند منجر به مرگ یا نیاز به جراحی اضافی شود. بیهوشی در حین عمل می‌تواند سبب ایجاد عوارض در مادر شود. اثرات بیهوشی عمومی روی توله‌سگ‌ها با خطرات بیشتری همراه است؛ بنابراین استفاده از گازها یا تزریق باید محدود شود.

تقریباً 70 تا 90 درصد توله‌سگ‌ها از سزارین جان سالم به در می‌برند و تا 99 درصد مادران به‌طور کامل پس از عمل بهبود می‌یابند. خونریزی حین عمل جراحی یک احتمال است که ممکن است نیاز به تجویز اکسی‌توسین و در موارد شدید، تخمدان هیسترکتومی را منجر شود. خونریزی نیز ممکن است پس از عمل اتفاق بیفتد که می‌تواند زندگی سگ را تهدید کند. عفونت رحم یا عفونت محل جراحی ممکن است به بعد از جراحی پیش بیاید.

نشانه‌هایی که نشان می‌دهد سگ شما مشکل دارد

چند علامت وجود دارد که باید مراقب آن‌ها باشید که می‌توانند نشان‌دهنده وجود مشکل سگ شما در حین زایمان باشند و ممکن است نیاز به سزارین سگ باشد:

• سگ شما به‌طور فعال به مدت 30 تا 60 دقیقه بدون تولید توله‌سگ فشار می‌آورد.
• انقباضات ضعیف برای 2 ساعت یا بیشتر بدون تولید توله‌سگ
• علائم بیماری شامل استفراغ، تب، درد و بیماری‌های خونی

سزارین سگ چقدر طول می‌کشد؟

انجام این روش در بیشتر موارد حدود 45 دقیقه تا یک ساعت طول می‌کشد. زمان لازم برای آماده‌سازی و بیهوشی زمان جراحی سزارین سگ را طولانی می‌کند. در حیوانات چاق زمان سزارین ممکن است بیشتر طول بکشد.

بارداری سگ

سگ‌ها فقط 63 روز باردار هستند و اگر سگ شما نیاز به سزارین داشته باشد، یک دوره بسیار کوتاه (فقط 4 روز) وجود دارد که بتوانید سزارینی ایمن را برای حیوان خود انتخاب کنید (روزهای 61 تا 65 پس از تخمک‌گذاری نه پس از تولیدمثل). هنگامی که توله‌ها در حال دنیا آمدن به‌صورت طبیعی هستند، کورتیزول تولید می‌کنند که سبب شروع زایمان در مادر می‌شود.

بعد از سزارین سگ چه مراقبت‌هایی نیاز است؟

در دوران نقاهت به مادر داروی بیهوشی داده می‌شود که باید به‌سرعت از بدن او خارج شود.

• بیشتر سگ‌ها تا زمانی که برای رفتن به خانه مرخص می‌شوند، دیگر اثر بیهوشی در آن‌ها وجود ندارد. بهبودی کامل پس از بیهوشی ممکن است دو تا شش ساعت طول بکشد که به نوع بیهوشی مورد استفاده، وضعیت جسمانی مادر، سن او در زمان جراحی و مدت‌زمانی که او قبل از عمل زایمان داشته است، بستگی دارد. در طول دوره نقاهت فوری، او باید به‌دقت تحت نظر باشد تا توله‌های تازه متولد شده را له نکند.
• سگ باید به‌دقت تحت نظر باشد تا آسیبی به او نرسد یا غلت نخورد.
• توله‌ها را تا زمانی که کاملاً بیدار نشده‌اند و نمی‌توانند به‌تنهایی بایستند نباید با مادر تنها گذاشت.
• مادر باید ظرف چند ساعت شروع به خوردن کند. شما باید به‌طور مکرر (هر 15 تا 30 دقیقه) در 24 ساعت اول پس از عمل، مقدار کمی غذا و آب به او بدهید. اگر سگ زیاد یا خیلی سریع بخورد یا بنوشد، ممکن است استفراغ کند.
• مقدار غذای مصرفی او در این زمان باید حدود یک و نیم برابر غذای معمولی او باشد. در هفته سوم یا چهارم شیردهی، مصرف غذای او ممکن است دو تا سه برابر غذای طبیعی او باشد.
• باید هنگام شیردهی از غذای سگ شیرده با کیفیت بالا تغذیه شود تا تغذیه مناسب برای او و توله‌ها فراهم شود

• در حال ‌حاضر رژیم‌هایی وجود دارد که آزمایش‌های تغذیه AAFCO را برای بارداری و شیردهی پشت سر گذاشته‌اند و برای سگ‌های شیرده ایده‌آل هستند. بدون مشورت با دامپزشک خود هیچ دارویی از جمله داروهای گیاهی به سگ خود ندهید.

آیا ترشح خونی واژن از مادر طبیعی است؟

ترشحات خونی واژن برای سه تا هفت روز پس از تولد طبیعی است. ممکن است برای یک تا سه روز اول پس از زایمان بسیار سنگین باشد و سپس شروع به کم شدن کند. اگر بیش از یک هفته ادامه پیدا کرد، تغییر رنگ داد یا بوی بدی پیدا کرد، مادر باید از نظر وجود عفونت یا سایر عوارض چکاپ سگ شود. اگر در زمان سزارین اواریوهیسترکتومی انجام داده باشد (اسپیری شده است)، باید ترشحات واژینال کمی داشته باشد یا اصلاً ترشح نداشته باشد.

بخیه‌های مادر چه زمانی برداشته می‌شود؟

بسته به نوع ماده بخیه مورد استفاده، ممکن است نیاز به برداشتن بخیه‌ها نباشد. بسیاری از دام‌پزشکان از بخیه‌های داخلی و قابل جذب استفاده می‌کنند که قابل ‌رؤیت نیستند و نیازی به برداشتن ندارند. به‌عنوان یک قاعده کلی، اگر بخیه‌ها قابل ‌مشاهده باشند، معمولاً 10 تا 14 روز پس از جراحی باید برداشته شوند. اگر از منگنه‌های پوستی استفاده شده باشد، آن‌ها نیز طی 10 تا 14 روز نیاز به برداشتن دارند.

پیشگیری از سزارین اورژانسی ممکن است دشوار باشد؛ زیرا پیش‌بینی زایمان طولانی می‌تواند دشوار باشد. برای ارتقای سلامت مادر در دوران بارداری باید اقدامات اضافی انجام شود و سگ مادر با یک رژیم غذایی با کیفیت بالا تغذیه شود.

هنگام مراجعه به مطب دامپزشک برای سزارین سگ خود باید لوازمی به همراه داشته باشید؛ از جمله:

• برزنت، پارچه رومیزی یا دیگر پوشش‌های تمیز آسان برای صندلی‌ها یا فرش‌های شما در ماشین
• جعبه بزرگ برای نگهداری سگ
• پتو و حوله
• پد گرمایشی و راهی برای تغذیه و برای گرم نگه داشتن توله‌ها
• سبد لباس‌شویی پلاستیکی
• صندوقچه یخی بدون ‌درب
• جعبه مقوایی محکم برای حمل ایمن توله‌ها به خانه