طول عمر سگ چند سال است؟ | راه‌های افزایش طول عمر سگ

طول عمر سگ یکی از مهم‌ترین سوالاتی است که هنگام خرید سگ ذهن ما را درگیر خود می‌کند. داشتن حیوان خانگی خصوصا سگ‌ها که بسیار باوفا هستند، یکی از شادی‌های زندگی ما انسان‌ها به حساب می‌آید. این حیوانات پشمالوی دوست‌داشتنی ابراز احساسات را به خوبی بلدند و رنگ و بوی تازه‌ای به زندگی ما می‌بخشند. اما یکی از واقعیت‌های تلخ نگه‌داری این حیوانات، طول عمر کم آن‌هاست که صاحبان‌شان را با غم و اندوه زیادی مواجه می‌کند. در این بلاگ توضیح خواهیم داد که چگونه بر غصه از دست دادن سگ خانگی خود غلبه کنید. چگونه سن سگ خود را به‌خوبی تشخیص دهید و هم‌چنین به راه‌های افزایش طول عمر این موجودات مهربان خواهیم پرداخت.

میانگین طول عمر سگ‌ها چقدر است؟

طول عمر سگ یکی از مهم‌ترین فاکتورهایی است که افراد هنگام خریداری این حیوان به آن توجه می‌کنند؛ از چند جهت:

1-از آن‌جا که سگ، حیوانی عاطفی است و عموما میان سگ و صاحبش وابستگی عاطفی عمیقی برقرار می‌شود، هرچه طول عمر سگ بیشتر باشد فرد دیرتر با غم از دست دادن او مواجه می‌شود.

2-سگ‌ها علاوه‌بر این که مصاحبان خوبی برای انسان‌ها محسوب می‌شوند، برای اهداف دیگری نیز خریداری و تربیت می‌شوند. مثلا سگ‌هایی که برای نگهبانی یا کار در اداره پلیس آموزش داده می‌شوند، ابتدا باید به یک سن مشخصی برسند تا تربیت‌پذیر شوند. سپس سال‌ها آموزش داده می‌شوند تا بتوانند وظیفه خود را به‌درستی انجام دهند. طبیعی است که افراد انتظار دارند تا پس از زمان و هزینه‌ای که برای آموزش این حیوانات صرف کرده‌اند، مدت‌زمان زیادی زنده بمانند تا بتوانند به آنان خدمت کنند.

به‌طور کلی طول عمر سگ بسته به فاکتورهای زیادی از جمله نژاد متغیر است. این موجودات معمولا زیاد عمر نمی‌کنند اما امروزه با توجه به بهبود شرایط و مراقبت‌های پزشکی نسبت به قرن پیش، میانگین طول عمر سگ‌ها نیز افزایش یافته و به 8 تا 12 سال رسیده است. پیرترین سگی که تا کنون زندگی کرده و سن آن توسط مراجع رسمی تایید شده است، یک سگ گاو استرالیایی به نام بلوئی بود. پس از آن رتبه دوم بیشترین طول عمر نیز به سگی به نام بوچ تعلق می‌گیرد که طبق گزارشات به مدت 28 سال از 1975 تا 2003 زندگی می‌کرده است.

 طول عمر سگ در نژادهای مختلف

گفتیم که طول عمر سگ، تحت تاثیر عوامل مختلفی همچون عادات غذایی خوب و نحوه مراقبت از حیوان قرار دارد. ژنتیک یکی از اساسی‌ترین فاکتورها در طول عمر سگ‌هاست.

در ادامه به معرفی برخی از نژادهای این حیوان و طول عمر آن‌ها خواهیم پرداخت:

سگ‌ پوکت:

سگ‌های جیبی که به آن‌ها سگ‌های مینیاتوری نیز گفته می‌شود، طرفداران زیادی دارند و بیشتر مشتریان آن‌ها را بچه‌های کوچک تشکیل می‌دهند. این گونه سگ‌ها از محبوبیت بالایی برخوردارند اما به دلیل ضعف و حساسیت آن‌ها، معمولا طول عمری بین 7 تا 9 سال دارند.

سگ پامرانین:

این گونه سگ‌ها که بسیار هم کنجکاو هستند، از چهره‌ای بامزه و خوش رنگ و لعاب برخوردارند. سگ پامرانین بین 12 تا 16 سال عمر می‌کند، فوق‌العاده پرانرژی است و همنشین خوبی برای صاحبش محسوب می‌شود.

سگ ژرمن:

این نژاد یکی از قوی‌ترین و جذاب‌ترین نژادهای سگ در دنیا محسوب می‌شود که می‌توان آن‌ها را تربیت کرده و به خوبی به کار گرفت. این سگ‌ها با آن که طول عمر زیادی ندارند، اما بسیار پر کاربرد هستند. این مدل سگ‌ها طول عمری بالغ بر 9 تا 13 سال دارند و به عنوان نیروی پلیس، ارتش، بادیگارد و نگهبان منازل مسکونی به کار گرفته می‌شوند. سگ‌های نژاد ژرمن، قوی و بسیار تیز هوش‌اند و از آن‌ها برای نگه‌داری در منزل نیز استقبال فراوانی می‌شود.

سگ یورکشایر:

یکی از نژادهای محبوب سگ که عموما برای نگهداری در منزل خریداری می‌شوند. در گذشته از یورکشایرها برای شکار موش صحرایی استفاده می‌شد. در حالی که امروزه این سگ‌های دوست‌داشتنی به همنشینی برای انسان‌ها تبدیل شده‌اند. نژاد یورکشایر تقریبا 14 تا 16 سال عمر می‌کنند و آن‌هایی که جثه کوچک‌تری دارند، نسبت به بزرگ‌ترها عمر طولانی‌تری دارند. این قاعده در تمامی نژادها و بهتر است بگوییم در تمامی موجودات، صادق است.

سگ هاسکی:

با آن که نگهداری سگ هاسکی دردسرهای خاص خودش دارد؛ چرا که باید در آب و هوای سرد زندگی کند در غیر ای نصورت آسیب‌های روانی و جسمانی جبران ناپذیری به آن وارد می‌شود، اما بااین‌حال این نژاد یکی از پرفروش‌ترین‌ها در ایران و چه بسا دنیاست. سگ هاسکی می‌تواند به راحتی 12 تا 15 سال عمر کند. البته مشروط بر این که محل نگهداری آن از سرمای کافی برخوردار باشد. به همین دلیل است با آب و هوای معتدل و بعضا گرم و خشک کشور ما، نگهداری این نوع سگ با هزینه‌های بالایی همراه است.

علائم پیر شدن در سگ‌ها چیست؟

فرایند پیری سلول‌ها و تغییرات فیزیولوژیکی این دوره از زندگی ناگزیر در تمامی موجودات اتفاق می‌افتد. البته علائم پیری در هریک از موجودات با یک‌دیگر متفاوت است. در سگ‌ها تعداد سال‌های زندگی مقیاس خوبی برای پیری یا جوانی آن‌ها با یک‌دیگر نیست. مثلا یک سگ چیواوا 9 ساله بسیار فعال و پر انرژی است.

در حالی که یک سگ گریت دین در سن 9 سالگی یک سگ مسن و پا به سن گذاشته محسوب می‌شود. علائم پیری در سگ‌ها یک سری علائم مشخص است که با شناسایی آن‌ها و انجام اقدامات لازم، می‌توان مراقبت خوبی از حیوان انجام داد و طول عمر آن‌ها را افزایش داد. علائم پیری سگ‌ها می‌تواند جسمی یا روانی باشد که در ادامه به مهم‌ترین آن‌ها اشاره خواهیم کرد:

نشانه‌های جسمی پیری در سگ‌ها

• ایجاد یک هاله سفید روی چشم و کم بینی:

این گونه مشکلات بینایی معمولا به تدریج رخ می‌دهند؛ به گونه‌ای که شما بلافاصله متوجه آن نمی‌شوید. با بالارفتن سن حیوان، مشکلات بینایی و تاری دید یکی از مشکلات رایج محسوب می‌شوند. این مشکلات نشانه‌ای از آب مروارید و سایر بیماری‌های چشم محسوب شده که بیشتر آن‌ها قابل درمان هستند. در این حالت معمولا حیوان در پیداکردن اشیا و یا اسباب‌بازی مورد علاقه‌اش از روی زمین دچار مشکل می‌شود.

• بوی بد تنفس:

تنفس بد بو یکی از رایج‌ترین مشکلات میان سگ‌هاست و ممکن است در هر سن و سالی اتفاق بیافتد اما اگر به یکباره این مشکل رخ دهد، می‌تواند نشانه بیماری‌های مرتبط با دهان و دندان و یا عفونت باشد. در سگ‌های مسن از آن‌جا که سیستم ایمنی بدن تا حد زیادی ضعیف شده و توانایی مقابله با عفونت را از دست می‌دهد، نفس حیوان بد بو می‌شود. البته می‌توان با مراجعه به دامپزشک و جرمگیری دندان‌ها بوی بد سگ را تا حد زیادی بهبود بخشید.

• تکرر ادرار:

اگر دفعات ادرارکردن سگ خانگی شما افزایش یافته یا مکان و توالت سگ فراموشش شده، می‌توان احتمال داد که حیوان به عفونت ادراری یا بیماری‌های کلیوی مبتلا شده است. این مشکل در سگ‌های جوان نیز ممکن است رخ دهد که البته داروهایی وجود دارد که به درمان حیوان کمک می‌کند.

• مشکل در رفت و آمد:

بسیاری از سگ‌های مسن با مشکلات مفصلی نظیر آرتروز، ضعف پا و دیسپلازی مفصل ران (در رفتگی مفصل ران) مواجه هستند. اگر مشاهده کردید که حیوان در رفت و آمد خود، بالا و پایین رفتن از پله‌ها، پریدن داخل اتومبیل و یا برخاستن از خواب مشکل دارد، می‌توانید احتمال دهید که روند پیری در سگ خانگی‌تان آغاز شده است.

• توده‌های چربی روی پوست:

برخی از سگ‌ها با پیر شدن مبتلا به لیپوما می‌شوند. در این بیماری تعدادی توده‌های چربی بی‌خطر زیر پوست ایجاد می‌شوند. این توده‌ها تومورهای خوش‌خیم و بدون دردی است که معمولا خطری برای حیوان ندارند اما بهتر است برای اطمینان، سگ خانگی‌تان توسط دامپزشک معاینه شود تا احتمال به وجود آمدن تومور بدخیم به حداقل برسد.

• افزایش یا کاهش وزن:

پا به سن گذاشتن برای سگ خانگی‌تان تبعات دیگری نیز در پی دارد. به دلیل تغییر در سوخت و ساز بدن، غذا نخوردن سگ، کاهش توده عضلانی، جذب کم مواد مغذی، بیماری‌های گوارشی، مسائل مربوط به تیروئید و یا رژیم غذایی نادرست حیوان ممکن است دچار افزایش و یا کاهش وزن شود. این تغییرات در صورتی که سگ شما طی چند ماه و یا یک سال بیش از 10% وزن بدن خود را از دست بدهد، بسیار خطرناک است و باید با مشورت دامپزشک رژیم غذایی حیوان را تغییر دهید تا وزن مناسب خود را حفظ کند.

• کرخت شدن و کاهش انرژی:

انسان‌ها با بالارفتن سن انرژی‌شان به مقدار قابل توجهی کاهش یافته و فعالیت سابق خود را ندارند. در مورد سگ‌ها نیز همین موضوع صدق می‌کند. سگ‌های میانسال با بالا رفتن سن، دچار نوعی کرختی و بی‌حالی می‌شوند و دیگر آن جنب و جوش و فعالیت سابق را نخواهند داشت. البته مشکلات مفصلی هم به بی‌حالی سگ دامن می‌زنند.

نشانه‌های ذهنی و روانی پیری در سگ‌ها

• تغییر در رفتار:

به واسطه مشکلات جسمی متعددی که برای این حیوانات دوست‌داشتنی با افزایش سن به وجود می‌آید، ممکن است تغییراتی هم در رفتار حیوان حاصل شود. مثلا سگ خانگی شما که تا دیروز سگی آرام و دوست‌داشتنی بود، ممکن است امروز بر اثر ناراحتی‌های جسمی مثل آرتروز یا دردهای کلیوی به یک سگ بدخلق و عصبی تبدیل شده باشد.

• خواب عمیق و طولانی:

با افزایش سن، خواب این موجودات هم افزایش پیدا می‌کند. سگ‌های سال‌خورده اغلب نسبت به صداهای پیرامون بی‌توجه می‌شوند و ازاین‌رو خواب عمیق‌تری را تجربه می‌کنند.

• سندرم اختلال عملکرد شناختی سگ:

این سندرم چیزی مشابه فرایند زوال عقل در انسان است. بر اساس مطالعه‌ای در مرکز ملی اطلاعات بیوتکنولوژی، سندرم اختلال عملکردشناختی بر روی 14-35 درصد سگ‌های بالای هشت سال تأثیر می‌گذارد. با بروز این سندرم، تغییراتی را می‌توانید در حیوان مشاهده کنید از جمله:

• ترس از افراد یا اشیای آشنا
• واق‌واق کردن زیاد
• اضطراب، گیجی و گمراهی
• کثیف کردن خانه
• بی‌قراری و راه‌رفتن در خواب
• تغییر ساعات خواب و بیداری
• فراموش کردن آموزش‌های گذشته
• کاهش انرژی و میزان فعالیت
• رفتارهای وسواس‌گونه

عوامل موثر بر افزایش طول عمر سگ‌ها

علاوه بر تاثیر شگرفی که نژاد و ژنتیک بر طول عمر سگ‌ها دارد، شیوه زندگی و مراقبت صحیح از این حیوانات دوست داشتنی می‌تواند منجر به افزایش طول عمر آن‌ها شود. برخی از روش‌هایی که موجب افزایش طول عمر سگ‌های خانگی می‌شود عبارتند از:

• مراقبت‌های دامپزشکی منظم:

سگ‌ها از بدو تولد تا 16 هفتگی باید هر سه تا چهار هفته یک بار برای معاینات دوره‌ای و انجام واکسیناسیون توسط دامپزشک ویزیت شوند.

• نابارور کردن حیوان:

عقیم‌کردن از ابتلای حیوان شما به بسیاری از بیماری‌های دستگاه تناسلی جلوگیری کرده و طول عمر آن‌ها را 1 تا 3 سال افزایش می‌دهد.

• مراقبت‌های دهان و دندان:

از سنین پایین مسواک زدن را برای توله حیوان انجام دهید تا در بزرگسالی عفونت‌های لثه و دندان منجر به آزادشدن باکتری‌های مضر در جریان خون سگ نشود.

• عشق و محبت خود را نثار حیوان کنید:

آموزش حیوان را به درستی انجام داده و هرگز آن را در معرض ترس و اضطراب شدید قرار ندهید. با این کار از ترشح هورمون استرس جلوگیری کرده و به ارتقای سیستم ایمنی بدن حیوان کمک می‌کنید.

• تامین نیازهای تغذیه‌ای:

سگ‌ها به خصوص نژادهایی که از جثه بزرگی برخوردارند، سرعت رشد بسیار سریعی دارند که اگر از رژیم غذایی مناسبی تغذیه نکنند، مستعد ابتلا به اختلالات مفصلی خواهند بود. در مقابل غذادادن بیش‌ازحد به حیوان نیز باعث چاقی آن شده و ریسک ابتلا به بیماری‌های قلبی و دیگر شرایط تهدیدکننده زندگی را افزایش می‌دهد.

چطور بر غم و اندوه از دست دادن یک سگ خانگی غلبه کنیم؟

سگ، حیوانی دوست‌داشتنی و بسیار عاطفی است. همین ویژگی باعث می‌شود تا صاحبان سگ‌های خانگی ارتباط عاطفی عمیقی با حیوان برقرار کرده و جدایی یا مرگ حیوان برایشان بسیار دردناک باشد! در واقع این اتفاق درد و رنج کمتری نسبت به از دست دادن عضوی از خانواده یا یکی از عزیزان ندارد و می‌تواند این افراد را به سمت افسردگی و حتی بدتر از آن سوق دهد!

در ادامه به ارائه راهکارهایی خواهیم پرداخت که با آن بتوان درد و رنج ناشی از از دست دادن سگ‌ خانگی را تا حد زیادی التیام بخشید:

• با افرادی که در شرایط مشابه شما بودند، صحبت کنید:

انسان موجودی است اجتماعی و به وسیله همین ارتباطات است که می‌تواند بسیاری از مشکلات خود را حل کرده و یا با غم آن‌ها کنار بیاید. برای این که درک این رنج برایتان راحت‌تر باشد، بهتر است تا با افرادی که در گذشته حیوانات خانگی خود را از دست داده‌اند، صحبت کنید. با این کار هم از تجربیات آن‌ها استفاده می‌کنید و هم از همدردی این افراد بهره‌مند خواهید شد.

• غم و اندوه خود را بپذیرید:

در هر واقعه غم‌انگیزی بهترین اقدام برای مقابله با اندوه، پذیرفتن احساسات و سوگواری برای آن اتفاق است. در مواجهه با از دست دادن سگ خانگی خود نیز بهتر است احساسات خود را سرکوب نکنید و ناراحتی و گریه خود را به راحتی بروز دهید.

• به سلامت و وضعیت جسمانی خود بیشتر توجه کنید:

با این که در وضعیت دشواری قرار دارید، اما بهتر است روال زندگی طبیعی خود را داشته باشید. به اندازه کافی غذا بخورید و خواب 8 ساعته خود را داشته باشید. حتی اگر فکر می‌کنید که این غم و اندوه می‌تواند سلامت جسمی و روحی شما را به خطر بیاندازد، حتما از یک مشاور یا متخصص کمک بگیرید.

• یک مراسم یادبود برگزار کنید:

گردآوردن چند نفر از دوستانی که عاشق حیوانات خانگی هستند و یا با سگ شما ارتباط خوب و محبت‌آمیزی داشتند، می‌تواند به تسلی شما و التیام این اندوه کمک زیادی کند.