راه تشخیص و درمان لپتوسپیروز سگ | علائم لپتوسپیروز سگ

لپتوسپیروز سگ از جمله بیماری‌هایی است که ممکن است شما آن را عمدتاً در مناطق گرم و مرطوب مشاهده کنید. سگ‌های شکاری، شناگر یا سگ‌هایی که با سگ‌های ولگرد ارتباط دارند، بیشترین خطر ابتلا به این بیماری را دارند. البته این بدان معنی نیست سگ‌هایی که در خانه نگهداری می‌شوند به بیماری لپتوسپیروز سگ دچار نمی‌شوند؛ چراکه جوندگان خاصی مانند موش باعث ایجاد لپتوسپیروز سگ خواهند شد. ویروس به این علت که نشانه خاصی ندارد، باعث شده که انتقال بیماری بین سگ‌ها بسیار آسان و راحت انجام پذیرد. لازم به ذکر است که این بیماری می‌تواند حتی به انسان نیز سرایت کند. برای نام بردن این بیماری در انسان، از نام «تب شالیزار» یاد می‌کنند. سگ‌های مبتلا به Leptospirosis در مدت زمان بسیار طولانی به واسطه ادرار خود که محیط را آلوده می‌کند، انسان و دیگر حیوانات را نیز به این ویروس مبتلا می‌کنند.

شما به هیچ عنوان نباید اجازه دهید که سگ در هر نوع استخری شنا کند؛ چراکه صددرصد شنا کردن در استخر یکی از عوامل موثر برای انتقال لپتوسپیروز سگ است. مهم‌تر از همه، سگ شاید این بیماری را مانند علائم آنفولوآنزا تجربه کند؛ همچنین عفونت در سگ مبتلا به این بیماری، بدون نشانه است و بعدها نشانه‌ها خود را به شکل آسیب به کلیه و کبد به صورت جدی نشان می‌دهند. باکتری لپتوسپیروز سگ از جمله باکتری‌هایی است که به صورت هوازی حرکت دورانی خاصی دارد. این میکروب در میکروسکوپ نیز دیده نمی‌شود و برای دیدن آن باید از زمینه تاریک استفاده کرد. این باکتری در فشار کم گاز کربنیک می‌تواند پیشرفت و رشد بالا داشته باشد. در دمای ۲۵ تا ۳۰ درجه سانتی‌گراد، رشد بالای این باکتری امکان‌پذیر است. اما در دمای ۱۳ درجه رشد آن متوقف می‌شود. باکتری لپتوسپیروز در برابر سرما نیز استقامت دارد.

بیماری لپتوسپیروز سگ به چه صورت‌هایی بروز می‌کند؟

تب شالیزار سگ که به تب جلوی ساقی نیز معروف است، دیگر عنوان این بیماری مهلک و خطرناک است. Leptospirosis یکی از بیماری‌های گسترده بین انسان و دام  به شمار می‌آید که باید بیماری در سگ در ابتدا به واسطه دامپزشک مورد بررسی قرار گیرد. بیماری لپتوسپیروز در سگ تنها به واسطه ادرار دفع می‌شود. شما نیز باید توجه داشته باشید که جوندگان و حیوانات موذی می‌توانند این بیماری را برای حیوان بسیار دردناک‌تر کنند. این بیماری عمدتاً به دو صورت حاد و مزمن ماهیت خود را نشان می‌دهد که شما باید از داروهای آنتی‌بیوتیکی برای درمان سریع آن استفاده نمایید.

روند بیماری لپتوسپیروز سگ

افسردگی و تب از رایج‌ترین علائمی است که در لپتوسپیروز سگ خود نمایی می‌کند. در این شرایط حیوان نمی‌تواند به راحتی خود را تکان دهد؛ چراکه درد بسیار وحشتناکی را در ناحیه شکم خود احساس می‌کند. همچنین استفراغ سگ، تب، ناله و از دست دادن اشتهای سگ دیگر نشانه‌های بروز این بیماری هستند. تب شدید باعث می‌شود تا سگ نتواند به راحتی مقدار مصرف آب روزانه خود را تأمین کند. البته التهاب چشم نیز ممکن است در هنگام ابتلا به تب جلوی ساقی به‌وجود بیاید. در این مواقع هر چه سریع‌تر باید نسبت به درمان لپتوسپیروز سگ اقدام کنید. متأسفانه اختلالات عصبی و خارج شدن خون در هنگام ادرار از جمله مواردی هستند که این امکان را فراهم می‌کند سگ کارایی اصلی و ساختار قوای بدنی خود را از دست بدهد. در بسیاری از شرایط انواع سگ‌های خانگی که آب بدن خود را از دست می‌دهند، به واسطه استفراغ دیگر نایی ندارند که بتوانند در مقابل این بیماری از خود دفاع کنند.

واکسن لپتوسپیروز سگ

انجام واکسن لپتوسپیروز سگ باعث تقویت قوای اصلی بدن سگ می‌شود تا بتواند در مقابل این بیماری و عفونت کشنده از سیستم دفاعی بدن خود استفاده کند. شما در دامپزشکی می‌توانید از این واکسن استفاده کنید. واکسن لپتوسپیروز سگ در شرایط خاصی برای سگ مورد استفاده قرار می‌گیرد. امروزه واکسن‌های جدید وارد بازار شده‌اند و برای جلوگیری از عفونت برای حتی سگ‌های خانگی بسیار عالی عمل می‌کنند. شما می‌توانید از واکسن چهارطرفه برای سگ استفاده کنید. اولین واکسن در ۹ تا ۱۲ هفتگی ارائه می‌شود؛ نوع دوم در ۱۱ تا ۱۶ ماهگی و سپس به‌صورت دوره‌ای باید تزریق شود. شما برای ضدعفونی کردن بدن سگ می‌توانید از تقویت کننده‌های مختلف استفاده کنید. اما در این بین، تورم و خستگی ممکن است از جمله عوارض واکسن به حساب آید. در صورت بروز انواع علائم پس از واکسن، باید به دامپزشک مراجعه شود.

بسیار دیده شده است که برخی از سگ‌ها خصوصاً آن دسته از سگ‌هایی که سن کمتری دارند، قبل از اینکه علائم و نشانه خاصی را از این بیماری نشان دهند، جان خود را از دست داده‌اند. با آسیب دیدن کبد، پوست حیوان دچار زردی می‌شود؛ در این شرایط، برخی فکر می‌کنند که ممکن است این نشانه از نشانه‌های هپاتیت باشد. در هنگام آسیب کلیه، تغییرات در ارگان حیاتی ممکن است به شکل موقت یا حتی دائمی ادامه داشته باشد. امروزه با استفاده از روش‌های مستقیم و غیر مستقیم و مولکولی لپتوسپیروز سگ را تشخیص می‌دهند. اما واکسینه کردن سگ از همان روزهای اول زندگی معقولانه‌ترین کاری است که باید انجام شود.

نشانه ها و علائم لپتوسپیروز در سگ

از جمله نشانه‌هایی که شما می‌توانید بعد از ۱۲ روز به وجود این بیماری باکتریایی در سگ پی ببرید، موارد زیر هستند:

• بی اشتهایی
• التهابات چشم
• استفراغ
• خونریزی از دهان و بینی
• زرد شدن مخاط
• سفیدی چشم
• تغییر رنگ لثه
• تغییر رنگ ادرار
• سرفه
• بدبوشدن دهان
• عطسه
• دردهای عضلانی
• تب و لرز
• ضعف جسمانی

البته ماجرا به همین جا ختم نمی‌شود؛ ممکن است بافت کلیه و کبد سگ نیز دچار آسیب شدیدی شود؛ چون این ویروس کلیه را هدف قرار می‌گیرد و نارسایی کلیه و التهاب کبد یکی از شایع‌ترین دلیل‌های لپتوسپیروز سگ است. شما اگر هرچه سریع‌تر حیوان را برای درمان به دامپزشکی ارجاع ندهید، احتمال مرگ و حتی جنین سگ باردار بیمار بسیار بالاست.

تشخیص لپتوسپیروز سگ

برای تشخیص لپتوسپیروز سگ شما باید در صورت کوچک‌ترین علائم خاص که به آن اشاره شد، حیوان را از مکان‌های گرم و مرطوب دور نگه‌دارید. در دامپزشکی آزمایش‌های خون و ادرار می‌تواند به تشخیص درست این بیماری بینجامد. با انجام آزمایش می‌توان پی برد که کلیه حیوان سالم است یا دچار مشکل و نارسایی شده. آزمایش‌های خاص دیگری نیز برای تشخیص این بیماری وجود دارد که اصولاً ۲ تا ۴ هفته تکرار می‌شوند. برخی از آزمایش‌ها به خاطر هزینه و زمان بیشتری که دارند، چندان مورد استقبال قرار نمی‌گیرند؛ چون با تأخیر جواب آزمایش، بیماری پیشرفت بیشتری دارد و این چنین سگ با درد و رنج بیشتری روبه‌رو می‌شود.

دارو و درمان لپتوسپیروز در سگ

برای درمان لپتوسپیروز سگ، شما در ابتدا باید حیوان را در دامپزشکی بستری کنید. آن‌گاه باید یک روش درمان بسیار اصولی پیاده شود. دوران مریضی سگ با کم‌آبی شدیدی رو‌به‌رو است که همین کم‌آبی به نارسایی کلیه و التهاب کبد می‌انجامد. استفاده از آنتی‌بیوتیک برای درمان، راهکار مقرون به‌صرفه‌ای شناخته می‌شود که بسیاری از افراد از آن استفاده می‌کنند. واکسن نیز به استقامت و دوام بدن بسیار کمک می‌کند و این چنین به بافت بدن سگ هیچ‌گونه آسیبی نمی‌رسد. (بنابراین بهتر است قبل از بروز این بیماری، به فکر واکسینه کردن سگ خود باشید)

این عفونت باکتریایی که از پوست به بدن راه پیدا می‌کند، به واسطه جریان خون کبد، کلیه، سیستم عصبی، سیستم تولید مثل و چشم سگ را مورد تهاجم قرار می‌دهد. البته علائم و نشانه‌های خاصی را برجای نمی‌گذارد. بسیاری از افراد معتقدند که درمان لپتوسپیروز در سگ، نسبت به تشخیص آن بسیار آسان‌تر است؛ چرا که امروزه بسیاری از آنتی‌بیوتیک‌ها می‌توانند تاثیر خود را به راحتی نشان دهند. همچنین استفاده از پنی‌سیلین و استرپتومایسین را نباید از یاد ببرید. باید استفاده از این دو داروی کاربردی در دستور کار درمان این بیماری قرار داشته باشد. البته بعد از بهبود حیوان، شما در یک دوره تقریباً طولانی می‌توانید از تتراسایکلین استفاده کنید. بعد از بهبود، نباید اجازه دهید حیوان حامله شود؛ اگر کلیه سگ دچار آسیب بیشتری شود، تا آخر عمر ممکن است این مشکل ادامه پیدا کند.

درمان حمایتی برای لپتوسپیروز سگ

درمان‌های حمایتی اولین چیزی است که شما در دوره بهبود حال سگ نباید از آن غافل شوید. افسردگی سگ باعث می‌شود که استفراغ‌های پی در پی به وجود آید؛ به همین دلیل شما باید از دارو ضد تهوع برای درمان استفراغ و تهوع استفاده کنید. همچنین بهتر است از یک مایع درمانی منحصربه‌فرد و استاندارد جهت شستشوی کلیه سگ استفاده شود؛ چراکه کلیه مهم‌ترین بخش بدن است که هرگونه آسیب و اشکال می‌تواند در طولانی مدت برای حیوان دردسرهای بیشتری به وجود آورد. نارسایی مزمن کلیه ممکن است در برخی از شرایط همان‌طور که اشاره شد، تا آخر عمر سگ را با مشکل رو‌به‌رو کند. به همین خاطر، درمان‌های حمایتی می‌توانند از بروز عوارض این بیماری برای دوران پس از بهبود، مثمر ثمر واقع شوند.

نکات تکمیلی شناخت و درمان لپتوسپیروز سگ

بیماری لپتوسپیروز سگ را با نام‌های «تب شالیزار سگ» و «تب جلوی ساقی» نیز می‌شناسند. باکتری «اسپیروکت» عامل جدی به وجود آورنده این بیماری است. اگرچه راه‌های تشخیص این بیماری، بسیار زمانبر هستند. اما خوشبختانه درمان آن به آسانی انجام می‌شود. به همین خاطر به شما توصیه می‌کنیم که در صورت مشاهده علائم نامبرده، با مشورت دامپزشک، بلافاصله درمان سگ را با استفاده از آنتی‌بیوتیک شروع کنید. چون اگر منتظر پاسخ آزمایش‌ها و دیگر راه‌های تشخیص بیماری بمانید،‌ ممکن است این بیماری به حدی پیشرفت کند که دیگر قابل کنترل نباشد.

سخن پایانی

بیماری لپتوسپیروز سگ در صورتی ایجاد می‌شود که شما توجه زیادی به نگهداری از سگ خانگی‌تان نداشته باشید. شما به عنوان والدین وظیفه‌شناس، باید سگ را از انواع جوندگان مانند موش دور نگه‌داشته و از ارتباط با سگ‌های ولگرد منع کنید. چراکه این بیماری از طریق جوندگان و حیوانات ولگرد انتقال پیدا می‌کند. اما با وجود تمام خطراتی که این بیماری دارد، با مراقبت صحیح از سگ‌ها می‌توان از بروز آن جلوگیری کرد. بنابراین جای نگرانی نیست؛ همین که شما به بهداشت، غذای مناسب مانند سوپ سگ، روابط و رفت‌وآمد سگ‌تان دقت داشته باشید، این عارضه ایجاد نخواهد شد.